اتنے ÛÛŒ غم Ûوتے تو دل مطمئن ÛÙˆ جاتا
مگر ÛŒÛ Ø³Ù„Ø³Ù„Û’ Ú©Ûاں تھے رکنے والے
آتی بÛاریں دیکھ کر پھول بھی مکر گئے
ÙˆØ±Ù†Û ÛÙ… تو Ù†Ûیں تھے مکرنے والے
آج مجھے Ù¾Ú‘ÛŒ ضرورت تو کوئی Ù†Û Ù…Ù„Ø§
ÙˆÛ ÛÙ… ÛÛŒ تھے سب Ú©Û’ داغ بھرنے والے
اØ+تیات گلستاں لازم ÛÛ’ سو کرو
ÛŒÛ Ûرے پتے بھی Ûیں شاخوں سے جھڑنے والے
muhammad bilal azam